คณะกรรมการคริกเก็ต กล่าวว่า“การพอใจในความเท่าเทียมทางเชื้อชาติเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ เราต้องเปิดประตูให้ทุกคน” คำพูดที่สำนึกผิด จริงใจ

คณะกรรมการคริกเก็ต เป็นการปฏิวัติของคณะกรรมการคริกเก็ตอังกฤษและเวลส์หลังจากมีรายงานที่ทำลายล้างเกี่ยวกับสถานะของอคติและความไม่เท่าเทียมกันในกีฬาคริกเก็ตใช่ ปี 1999 เป็นปีนรกจริงๆ Google เพิ่งถูกประดิษฐ์ขึ้น ยูโกสลาเวียมีอยู่ ทิม แลมบ์ หัวหน้า ECB มีอิสระที่จะไม่ตกตะลึง เบื้องหลัง Big Report เรื่อง Cricket Racism ที่ริเริ่มโดย ECB ในปีก่อตั้ง และตามด้วยการเฉยเมยเกือบทั้งหมดในช่วงไตรมาสของศตวรรษระหว่าง รายงานนั้นและรายงานล่าสุด

แม้ว่าจะยุติธรรมแล้ว มีความคืบหน้าบ้างในปีที่รายงานระหว่างกัน ตัดสินโดยคณะกรรมการอิสระเพื่อความเสมอภาค

ในการค้นพบของคริกเก็ตซึ่งเผยแพร่ในสัปดาห์นี้ อย่างน้อยก็มีการปรับปรุงคุณภาพของการเขียนรายงานในระดับที่เราสามารถอ้างได้ว่าเป็นผู้นำโลกในการวางกรอบ การร่าง และการตีพิมพ์ของ รายงานสาปแช่ง พลัส อิงลิช คริกเก็ตตอนนี้ตระหนักดีว่าไม่เพียงแต่เป็นการเหยียดเชื้อชาติในสถาบันเท่านั้น แต่ยังเป็นการเหยียดเพศและเหยียดเพศในสถาบันด้วย ดังนั้นความคืบหน้าที่นั่นหากสิ่งนี้ฟังดูเหมือนเหยียดหยามเล็กน้อยเกี่ยวกับแนวโน้มของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจริงเพื่อตอบสนองต่อรายงานที่สร้างความเสียหายอย่างที่สุด นั่นก็มีเหตุผลที่ดี มีการรวมตัวกันอย่างเงียบ ๆ ของกองกำลังแห่งความชะงักงัน คำว่า “wokery” ปรากฏอยู่ในแนวต้นไม้ มีเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับการสมรู้ร่วมคิดและลัทธิมาร์กซ์ทางวัฒนธรรม บางที ใครจะรู้ การสมรู้ร่วมคิดของลัทธิมาร์กซ์ที่ตื่นขึ้น ทั้งหมดนี้ดูเหมือนเป็นคำตอบแปลกๆ ต่อเรื่องเล่าจากใจจริงของพ่อแม่ที่ไม่สามารถจ่ายเงินให้ลูกเล่นกีฬาได้ร้ายกาจยิ่งกว่านั้นยังมีการล่อลวงให้ยักไหล่อย่างเหน็ดเหนื่อยกับน้ำหนักของสิ่งเหล่านี้ เพื่อชี้ให้เห็นถึงอคติทางสังคมและความไม่เท่าเทียมกัน ไปจนถึงการลดลงของกีฬาในโรงเรียนของรัฐ สิ่งเหล่านี้จำนวนมากได้รับการยกขึ้นเพื่อบรรเทาผลกระทบแล้วเกมนี้เป็นเกมที่ยุติธรรม คุณสามารถชี้ให้เห็นถึงความไม่ยุติธรรมในการจัดสรรทรัพยากร การขายพื้นที่สีเขียว การลดลงของโครงสร้างพื้นฐาน ซึ่งทั้งหมดนี้เราได้เฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นภายใต้สายตาของเราในขณะที่ลงคะแนนเสียงซ้ำแล้วซ้ำอีกในรัฐบาลเดิม แต่ท้ายที่สุดแล้ว การเสียชีวิตแบบนี้ก็เป็นวิธีที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในการรับรองว่าจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

ด้วยเหตุนี้ หนึ่งในส่วนที่ดีที่สุดของรายงาน ICEC คือความชัดเจนในสิ่งที่สามารถทำได้จริง ดังนั้นให้เราอยู่ที่นี่กับหนึ่งในนั้น

ปฏิรูปเส้นทางบ้านเมือง! หรือวิธีการ: ยกเลิกทางเดินของเคาน์ตี ล้างโลกที่ไม่มีความสุขทั้งหมดนี้ออกไปสู่แสงสว่าง และแทนที่ด้วยสิ่งที่เข้าถึงได้ง่ายกว่าและมุ่งเป้าไปที่การค้นหาผู้มีความสามารถที่ดีที่สุดอย่างแท้จริง ไม่ใช่แค่ผู้มีความสามารถที่มีกระเป๋าอุปกรณ์อยู่แล้วและไปที่ โรงเรียนที่มีมุ้งสวยงามอยู่ริมถนนรายงานระบุประเด็นนี้อย่างชัดเจน: “โครงสร้างและการดำเนินงานของเส้นทางความสามารถยังคงเป็นอุปสรรคต่อความเสมอภาคและการรวมเข้าด้วยกัน” มีหลักฐานมากมายในการสนับสนุนสิ่งนี้ บางทีฉันสามารถเพิ่มเติมที่นี่เล็กน้อยจากประสบการณ์ของการขับไล่เด็กสองคนแม้ว่าจะรวมกัน 16 ปีในทางเดินสองแห่งในลอนดอน มันเป็นประสบการณ์ที่น่าตกใจ น่าดึงดูดใจ บางครั้งน่าสังเวช และมักจะแปลกประหลาดที่สุดไม่มีที่ว่างสำหรับรายชื่อผู้ร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ฉากที่ทำให้ต้องตะลึงที่สุด เรื่องราวที่แชร์กันอย่างดุเดือด การใช้ทรัพยากรอย่างสุรุ่ยสุร่ายอย่างน่าละอายที่สุด ควรกล่าวด้วยว่าโค้ชส่วนใหญ่เป็นคนดีที่พยายามทำให้ระบบทำงานได้ โดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับการจัดการกลุ่มอายุของเคาน์ตีตั้งแต่ 10 ถึง 18 ปี โดยมีเด็ก 15 คนหรือมากกว่านั้นที่เลือกและบอก (ไร้สาระเพราะไม่มีใครรู้ว่าใครจะเป็นคนดี) ว่าคุณคือจุดสนใจของเรา ดีที่สุดในกลุ่มอายุของคุณ ซึ่งก็คือ การปฏิบัติที่แย่และไม่ดีสำหรับตัวเด็กเองอาจดูเหมือนเป็นโลกที่บางและตลกขบขัน ลองนึกภาพสถานที่ที่สถาบันการศึกษาของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดดำเนินการโดยพ่อของผู้เล่นรุ่นเยาว์คนหนึ่ง ลองนึกภาพเซสชันของอะคาเดมีของ Chelsea FC ถูกยกเลิกเพราะโรงเรียนประจำท้องถิ่นกำลังมีการแข่งขัน และนั่นคือผู้เล่นส่วนใหญ่ของพวกเขา ลองนึกภาพความทะเยอทะยานที่ถูกขัดขวาง มินิเผด็จการที่น่าติดตาม ความพยายามที่ไม่ได้รับการฝึกฝนอย่างตลกขบขันในการสื่อสารกับเด็กๆ ลองนึกภาพวันเวลาอันแสนทรหดและปราศจากความรักซึ่งถูกวางตัวเป็นบททดสอบลักษณะนิสัยในโรงเรียนของรัฐ ลองนึกภาพว่าการทำทั้งหมดนี้ไม่ได้ทำให้คุณเล่นคริกเก็ตได้ดีขึ้นเลยด้วยซ้ำ ในขณะเดียวกันก็ทำให้คุณเกลียดคริกเก็ตไปด้วย

นี่เป็นเพียงเด็กที่เหมาะกับระบบ และนี่คือจุดที่ปัญหาที่แท้จริงรุกล้ำเข้าไปในเส้นทางที่เราทุกคนให้ทุนโดยอ้อม

เห็นได้ชัดว่าเป็นเรื่องของการครอบงำโรงเรียนเอกชน มีความคิดที่ว่าโรงเรียนเอกชนควรได้รับการยกย่องให้เป็นผู้ผลิตไส่อังกฤษที่อุดมสมบูรณ์ นี่เป็นเรื่องไร้สาระพอๆ กับการบอกเป็นนัยว่าเราจะไม่มีนายกรัฐมนตรีเลย ถ้าไม่ใช่สำหรับอีตันและวินเชสเตอร์ โรงเรียนเอกชนไม่ได้ผลิตนักไส่ พวกเขาแค่ตักขึ้นมาและใช้เป็นเครื่องมือทางการตลาดในทางปฏิบัติการปกครองของพวกเขาคือแถบวัฒนธรรมและตัวอักษรที่จะเข้ามา มีการเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างโรงเรียนเอกชนและเส้นทางสู่เขต: ในความสัมพันธ์ส่วนตัว สิ่งอำนวยความสะดวกที่ใช้ร่วมกัน งานฝึกสอนส่วนตัว การเล่นพรรคเล่นพวก การฝึกสอนแบบตัวต่อตัวนอกตำรา มีความสัมพันธ์ที่แปลกประหลาดกับผู้ปกครองที่มีอิทธิพล ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องธรรมดา และแน่นอน ตามที่รายงานระบุไว้ ทั้งหมดนี้ถูกห่อหุ้มด้วยการแสดงที่ต่ำกว่าความเป็นจริงของชนกลุ่มน้อย และการกีดกันเด็กผิวดำ โค้ช และแม้ว่าคุณจะสามารถเจาะทะลุสิ่งกีดขวางทางโครงสร้างเหล่านี้ได้ แต่จิ้งหรีดทางเดินก็ถูกยิงทะลุด้วยรูปแบบที่เป็นศัตรูมากขึ้น ฉันเคยเห็นเด็ก ๆ จากโรงเรียนของรัฐและชนกลุ่มน้อยที่ท้อแท้เพราะสิ่งต่าง ๆ เช่น สำเนียงไม่ถูกต้อง ชุดอุปกรณ์ที่แพงที่สุด การไม่ได้อยู่ในกลุ่มอันธพาลในโรงเรียนเดียวกัน ดูเหมือนว่ากลุ่มผู้ปกครองที่ไม่ใช่คนผิวขาวจะรวมตัวกันเป็นกลุ่มเล็ก ๆ ห่างจากกลุ่มหลักของ People Like Us ที่เขตแดน ในลักษณะที่ดูเหมือนจิ้งหรีด ดังนั้นปกติไม่มีใครคิดจะแสดงความคิดเห็นหรือแม้แต่สังเกตเห็น พรสวรรค์จะออกเสมอ แต่จะยากแค่ไหน ยากกว่านั้นมากเพียงใดเมื่อคุณรู้สึกถูกกีดกันทางเดินมีสิ่งดีๆตามมาแน่นอน กีฬาคริกเก็ตหญิงต้องการโครงสร้างพื้นฐานนี้ในขณะนี้ ตราบใดที่ยังเปิดกว้างและเข้าถึงได้สำหรับทุกคน นี่เป็นทางเดินจริง ๆ และควรทำให้กว้างที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ นอกจากนี้ยังเป็นความจริงที่ว่าเด็ก ๆ ในโรงเรียนของรัฐที่เข้าสู่ทางเดินจะได้รับประโยชน์เพราะนี่อาจเป็นคริกเก็ตที่ดีที่สุดที่พวกเขาจะได้รับ แต่ถึงแม้จะรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาที่มีอยู่แล้ว ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา

ทางข้างหน้าเป็นอย่างไร? รายงานเสนอแนวคิดที่ผุดขึ้นมาชั่วขณะ ซึ่งเริ่มเสนอโดย Rob Ferley ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็น Kent

ซึ่งปัจจุบันเป็นโค้ชรุ่นเยาว์ที่ทรงอิทธิพล ว่าเส้นทางนี้ไม่ควรมีอายุต่ำกว่า 14 ปี และเมื่อมันเริ่มต้นขึ้น ในนั้นควรเป็นเพียงการรวมและขยายออกไปเท่านั้น เพื่อเผยแพร่เกมออกไปนอกพรมแดนที่แคบสิ่งนี้มีอยู่ในแผนปฏิบัติการของโรงเรียนของรัฐซึ่งไม่เพียง แต่วางคริกเก็ตทางเดินฟรีเท่านั้น แต่ยังมีส่วนร่วมกับโรงเรียนของรัฐอย่างแข็งขันซึ่งต่างจากการขัดเกลาความร่ำรวยของภาคเอกชน และทำไมไม่? นี่คือมณฑลคุณภาพที่ไม่เหมือนใคร มีไม้เด็ด ความสามารถในการทำหน้าที่เป็นทูตของกีฬา และในกระบวนการนี้จะเพิ่มโอกาสของพวกเขาเองในการรอดชีวิตจากความปีติยินดีที่กำลังจะมาถึงและท้ายที่สุดแล้ว กีฬามีไว้เพื่ออะไร นอกจากทำให้ชีวิตของผู้คนดีขึ้นและมีสุขภาพดีขึ้น ไม่ว่าจะจบลงด้วยกีฬาอาชีพหรือไม่ก็ตาม เส้นทางคริกเก็ตอาจเป็นเพียงกระจกส่องสู่โลกกว้าง แต่ไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้น กีฬาสามารถมุ่งมั่นที่จะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา ไม่ใช่สิ่งที่แย่ที่สุดเราน่าจะมีรายงานอีกครั้งในช่วงปี 2050 มีเวลามากพอที่สิ่งนี้จะกินตัวเองในที่สุด โยนเก้าอี้รับประทานอาหารของบรรพบุรุษตัวสุดท้ายลงบนกองไฟ หรืออย่างน้อยก็พยายามต่อสู้กับดวงอาทิตย์ที่กำลังตกดิน

ติดตามบทความใหม่ๆเพิ่มเติม sake-hakuchou.com สนับสนุนโดย ufabet369.net

อ้างอิง : https://www.theguardian.com/sport/2023/jul/01/latest-damning-cricket-report-shows-same-old-pathways-remain-blocked